Aanroep- en Wederwoordprocedure
Engels: challenge-response; challenge-reply.
Ook genaamd: aanroep-aanhoudprocedure, aanroepingsprocedure, aanroepwoord-wederwoord of wachtwoord-wederwoord.
Het aan een persoon hoorbaar toefluisteren van een aanroepwoord, het ene deel van een wachtwoordcombinatie, dat indien dit positief is, wordt beantwoord met een bij die wachtwoordcombinatie passend wederwoord. Het wederwoord kan alleen juist worden beantwoord door personen die dit kennen dan wel is ontfutseld van personen die dit kennen.
De procedure is voorgeschreven om een persoon, onder (mogelijk) bedreigende omstandigheden, staande te houden en op aanroepafstand te identificeren als eigen of onbekend. Hierbij wordt aan de zijde van eigen troepen gehandeld vanuit een gewapende (wacht)post, bijvoorbeeld een waarnemings- en luisterpost (WLP).
De aanroepprocedure wordt gebruikt om er (99,9%?) zeker van te zijn dat uit een (wacht)post gestuurd personeel – bijvoorbeeld een patrouille – bij terugkomst positief kan worden geïdentificeerd als eigen troepen. In het verlengde betekent dit dat negatieve identificatie van onbekende, potentieel vijandelijke troepen die de post naderen, door leden van de post wordt vergemakkelijkt, waarna hierop adequaat kan worden gereageerd.
Na het laten halt houden van de onbekende op een punt waar hij onder schot kan worden gehouden én de leden van de post niet kan zien – achtereenvolgens door de commando’s “Halt, wie daar?”, “Kom nader” en “Halt” – wordt het aanroepwoord toegefluisterd.
Bij een onjuist of achterwege blijvend wederwoord, wordt de onbekende onder schot gehouden. Afhankelijk van de (vervolg)opdracht, is het in het uiterste geval mogelijk dat gericht vuur wordt uitgebracht op de onbekende.
Bij een juist wederwoord, kan de persoon de post links of rechts passeren en via de achterzijde plaatsnemen in de post. Draag er hierbij zorg voor dat geen onbekenden proberen de post binnen te dringen door zich heimelijk aan te sluiten.
De aanroepprocedure staat omschreven in de wachtconsignes, ROE en/of SOP (Vaste Order).
Een voorbeeld van het toepassen van de aanroepprocedure voor eigen troepen die (nagenoeg) geen Engels spreken, is afkomstig van het Korps Mariniers. Hiervoor werd de ‘McDonald’s/ Pizza Hut- methode’ gebruikt.
De procedure ging als volgt (Bron: Qua Patet Orbis, magazine van het Korps Mariniers, jaargang 2006, nummer 2, artikel ‘Marinierskazerne Savaneta. Caribe 2006’):
Challenge: “Do you know McDonald’s?”
Reply: “No, but I know Pizza Hut!”.
[Tekst: Boekje Pienter]
« Terug naar de Woordenlijst