Close Air Support

« Back to Glossary Index

Luchtsteun

Met de term “luchtsteun” (Engels: close air support, afgekort CAS) bedoelt men ondersteunende luchtaanvallen op vijandelijke posities op de grond ter ontlasting van eigen grondtroepen. De grondtroepen vragen luchtsteun aan om op te kunnen rukken of om zich naar een veiliger gebied terug te kunnen trekken.

Voor de grondtroepen

Close Air Support is er primair op gericht om plaatselijk zo veel mogelijk vijandelijk personeel uit te schakelen. Zodat de eigen grondtroepen betere operationele opties krijgen. Er zijn verschillende manieren om luchtsteun uit te voeren. Het hangt grotendeels af van de geografische omstandigheden in de regio waarin een conflict zich afspeelt. Zo werden in de Tweede Wereldoorlog door jachtvliegtuigen speciale luchtsteunmissies gevlogen waarbij alle vijandelijke stellingen die men onderweg tegenkwam met mitrailleurs en raketten werden beschoten.
In de oorlog in Vietnam werden luchtsteunmissies gevlogen door jachtbommenwerpers die posities op de grond met napalm bombardeerden. Deze methode was weinig effectief maar de enige mogelijkheid; de dichtbegroeide jungle ontnam namelijk ieder zicht op vijandelijke troepen.
In de Golfoorlog en in Afghanistan (beide in uitgestrekte overzichtelijke gebieden) bleek de gevechtshelikopter voor luchtsteun uitstekend geschikt te zijn.

Verschil Air Interdiction - Close Air Support
Verschil Air Interdiction en Close Air Support.
Bron: Ministerie van Defensie

CAS in het Midden-Oosten

De Air Task Force Middle East (ATF ME) vloog ook CAS-missies. De Nederlandse F-16-vliegers ondersteunden daarmee grondtroepen die van dichtbij onder vuur lagen. Zij deden dat samen met een Forward Air Controller (FAC) of een Joint Terminal Attack Controller (JTAC) en een Unmanned Aerial Vehicle (UAV), die per radio informatie uitwisselden met de vliegers over de precieze locatie van de aan te vallen doelen. Voor een dergelijke missies is een uitstekende coördinatie en communicatie met de JTAC noodzakelijk. Zeker wanneer vijandelijke doelen zich op slechts enkele tientallen meters van bijvoorbeeld de Iraqi Security Forces (ISF) bevinden. F-16s (maar ook de Apaches) hebben naast hun doelzoek- en richtapparatuur en precisie wapens, ook de beschikking over datalink verbinding. De F-16 deelt zo de videobeelden van zijn sensor met de FAC / JTAC op de grond.

Deze vorm van luchtaanvallen op vijandelijke posities was ter ontlasting van de Iraakse en Koerdische strijdkrachten op de grond. Hierdoor kregen zij immers de mogelijkheid om naar de aangevallen vijandelijke posities op te rukken voor een grondaanval ter verovering van een gebied/positie. Meestal worden deze missies uitgevoerd door 2 F-16’s, de JTAC en een UAV.

A-10 Thunderbolt II

Denken we aan Close Air Support, dan denken we natuurlijk ook aan de A-10 Thunderbolt II. Een vliegtuig dat speciaal voor deze taak is ontwikkeld. En ofschoon CAS met allerlei toestellen uitgevoerd kan worden, blijft de Warthog uniek in zijn soort.

Verder lezen

In het artikel ‘Landmacht ondersteunt de FWIT‘ kan je meer lezen over de rol van de JTAC bij het geven van luchtsteun.

 

« Terug naar de Woordenlijst