Oefening HWIC / TAC NL 2018

Onze helikopters van het Defensie Helikopter Commando (DHC) worden over de gehele wereld ingezet. Hiervoor is het noodzakelijk dat het personeel ‘Combat Ready’ is. Het DHC organiseert daarvoor een tweetal trainingen waarin men zich certificeert: de Helicopter Weapon Instructor Course (HWIC) en de Tactische Continuation Training (TAC). En zo ontstaat de oefening ‘HWIC / TAC NL 2018’. DFN was aanwezig bij het mediamoment op de vliegbasis Deelen.

HWIC

De Helicopter Weapon Instructor Course (HWIC) is een van de zwaarste opleidingen rond het militaire helikoptervliegen. Het is de helikopter-variant op de meer bekende FWIT (Fighter Weapons Instructor Training) waarvan we vorige jaar een klein onderdeel in beeld brachten.

In 4 maanden tijd worden vliegers en loadmasters met relatief weinig ervaring op het niveau gebracht van collega’s met ongeveer tien jaar routine. Dat gebeurt in een tempo dat doet denken aan dat van een hogesnelheidstrein.
Kandidaten voor de HWIC moeten beslist vliegtalent hebben en meer dan anderen ambitie koesteren om hogerop te komen in het ‘vliegbedrijf’ Koninklijke Luchtmacht. “Je moet binnen een squadron opvallen”, vertelde Commandant HWIC Martin twee jaar geleden in de Vliegende Hollander. “Je moet elke dag mega aan de bak.” Alleen de besten halen daarbij de eindstreep.

Het karakter van de HWIC blijkt ook uit het programma. Een greep: lessen over het elektromagnetisch spectrum. Of ‘hoe werken radars en hoe omzeilt een helivlieger deze’? Martin: “Het gaat erom dat je de werking van de systemen doorziet en de techniek ervan kunt uitleggen. De praktische toepassing ervan, dát is waar het om draait. De HWIC leidt vliegers en loadmasters namelijk ook op om anderen te instrueren.”
Naast de theorie is er natuurlijk ook praktijk. Hierin leert de vlieger radar- en infraroodapparatuur, kleinkaliber wapensystemen en helikopters en (gevechts-)vliegtuigen van zich afhouden. Ook komen oefeningen met Special Forces aan de orde. Hoe zet je iemand op een boot af? Hoe dwing ik een auto tot stoppen zonder veel geweld te gebruiken? Hoe schakel je radarsystemen achter de vijandelijke linies uit, de zogenoemde ‘deep strike’ missies?

TAC

De TAC staat voor de tactische trainingsmodule die alle heli-crews moeten volgen om klaar te zijn voor uitzending waar dan ook ter wereld. Men wordt realistisch getraind in tactisch vliegen en tactische (wapen)gebruik. Hierbij gebruiken ze vliegtechnieken, zoals bijvoorbeeld laagvliegen maar ook trainen zij verschillende naderingsmethodes en landingstechnieken om zo veel mogelijk onopgemerkt een doel te bereiken en eventueel uit te schakelen. Laagvliegen (op enige meters hoogte) is vaak de enige optie en dat moet goed geoefend worden om veilig en inzetbaar te blijven. Bij deze oefening doet men dat in een gesimuleerde vijandelijke omgeving.
De onderdelen van de TAC worden verzorgd door tactische instructeurs, die met de HWIC opgeleid worden.

Vliegbasis Deelen

Met 5 Chinook-transporthelikopters, 3 Cougar-transporthelikopters en 5 Apache-gevechtshelikopters is het Defensie Helikopter Commando aanwezig op de vliegbasis Deelen. De ongeveer 300 mensen die aan deze oefening deelnemen overnachten drie weken lang in 60 boogtenten. Om de manoeuvres in de lucht veilig uit te kunnen voeren, is het luchtruim boven Oost Nederland gesloten. 
De oefenleider, luitenant-kolonel Jorik ter Veer schetst zijn opdracht: “Voorbereiden en uitvoeren van de oefening HWIC met een groene insteek, kwalificeer de deelnemers”. Elektronische systemen en personeel van de 11 Luchtmobiele Brigade zorgen deze week voor de vijandelijke dreiging in het oefengebied. Volgende week komt de dreiging vanuit de lucht met helikopters en fixed wing toestellen. Na ‘Deelen’ is het volgende praktische deel de ‘live firing excercise’ in Duitsland. 

In de afgelopen jaren is de oefening in het buitenland gehouden. Echter, ook de bescherming van het Nederlandse grondgebied hoort bij de taken van het DHC. En dat oefen je het beste boven het eigen land. Tegelijkertijd geeft de overste ter Veer aan dat dit niet veel verschilt met de huidige uitzendgebieden. Ja, de grond is hier groen. Maar ook in de uitzendgebieden moet men rekening houden met de lokale bevolking en het vee. 

Overlast

Oefeningen als deze zorgen voor twee soorten van overlast. De eerste vorm is een positieve: de oefening trekt heel veel belangstellenden naar de oefenlocaties. Het is positief om te zien dat veel Nederlanders volop begrip hebben voor de oefeningen van onze krijgsmacht. Dit is dan ook direct de reden dat informatie af en toe schaars gegeven wordt (als dat vanuit het oefenscenario überhaupt al kan): er komt zoveel publiek op de actie af dat daarmee een extra risico ontstaat. En dat wil natuurlijk niemand.
Grootschalige oefeningen (en uit onze ervaring weten we dat het ook geldt bij kleine oefeningen) zorgen ook voor geluidsoverlast en schade. Geluidsoverlast omdat er laag gevlogen wordt, schade omdat bijvoorbeeld vee van slag of gewond raakt. “Als wij de schade hebben veroorzaakt, dan betalen wij de schade”, aldus een duidelijke luitenant-kolonel Peter Hardenbol, Hoofd Bureau Geluidhinder, Zonering en Rapportering over de afhandeling van mogelijke schadeclaims. Er waren tot nu toe 120 klachten binnen gekomen waarvan de meerderheid over geluidshinder. 
Op verschillende plaatsen zien we trouwens borden met oproepen: “Fly Friendly, boerderijen en vee ontwijken”.

Fotoreportage

Van deze oefening maar een beperkte fotoreportage. Enerzijds omdat verzocht is vanwege de OpSec geen foto’s te maken in het barakkengedeelte en van de mensen. Tijdens het mediamoment hadden we bovendien te maken met ouderwets Nederlands winterweer met mist en motregen. Het hoogtepunt in de reportage is het fastropen vanuit de Chinook.