Uitdagen doorgunner Chinook
Doorgunners Oirschotse heide
Een MB van de Luchtmacht maakt een verkennende ronde over de heide. Dit verraadt vaak dat er actie gaat komen, wat precies blijft gokken.
Uurtje later is op de radar te zien dat in Gilze de D-661 met callsign Titan-4 opstijgt. Hij vliegt enkel richting het noorden en ik sta in het zuid-oosten.
Met een ruime bocht om Den Bosch komt de Chinook toch naar de GLV-5 en via de scanner kun je horen dat hiervoor toestemming krijgt van de toren van Eindhoven.
Normaliter vliegen ze eerst hoog over de heide heen, maken een rondje en komen dan omlaag. De-661 kwam ineens zeer laag binnen en dropte meteen zijn underslung naast de compound.
Doorgunner of loadmasters?
De Chinook vliegt verder als even later ineens de OPFOR MB weer opduikt, nu met een feloranje zeil op de motorkap.
Voor mij lastig te zien vanaf een afstand maar aan 3 zijdes staan doorgunners of Loadmasters gewapend met de MAG. Verschil daartussen is dat de doorgunner een landmachter is van de Luchtmobiele brigade en de loadmaster een Luchtmachter die als neventaak doorgunner opzich neemt. Welke nu actief was kan ik helaas niet melden. Ik noem het voor nu even doorgunner.
Aan beide zijdes net achter de cockpit zie je de doorgunners achter de MAG staan. Op de laadklep zit een 3e doorgunner op zijn knieën. De Chinook vliegt laag en hard over de MB en ondertussen hoor en zie je de MAG-schutters schieten. Korte burst na burst richting de MB.
Oefenmunitie
Voor degene die onbekend zijn met het concept oefenen op dit soort terreinen, er wordt geen gebruik gemaakt van “scherpe” munitie. Dus het is ongevaarlijk voor de fotograaf en doelwitten.
Als je nu denkt; ‘waarom meldt hij dat?’ Dat soort vragen krijgen we dus wel eens via mail en/of pb.
Om niet te snel door je personeelsbestand te gaan maken ze gebruik van oefenmunitie zodat ze oefenvijanden meer dan eenmaal kunnen inzetten.
Reactie uitlokken bij de doorgunners
De MB draait nog enkele rondjes om een bos en stopt daarna. Tijd voor de fase van de oefening. De [OPFOR] mannen stappen uit, hangen hun (simulatie) wapens om en gaan in de bosrand zitten.
‘Titan 4′ vliegt een verkennende ronde en gaat daarna met een brownout vergezeld naar de grond. De OPFOR loopt richting de Chinook, wapen op de rug enkel hevig gebarend.
De doorgunner gebaard afstand te houden, de MAG wijst nog in een veilige richting. De oefenvijand trekt zich daar niets van aan en loopt druk gebarend door.
Nu mag als doorgunner gaan beslissen over de veiligheid van jezelf, je collega’s en de Chinook zelf.
Gevaar of niet
Is de drukgebarende man een vijand of iemand die gewoon blij is om een Chinook te zien? Hij straalt geen vijandigheid uit want zijn wapen hangt op de rug. Andere landen zullen misschien wel het protocol hebben om vanaf een X aantal meters op alles te schieten wat voorbij loopt ongeacht of het dreigend is of niet. De doorgunner blijft druk gebaren dat hij weg moet blijven maar richt ondertussen zijn MAG wel richting de grond voor de oefenvijand. Komen ze te dichtbij gaat er een burst de grond in als waarschuwing, blijf je daarna komen zal de instructie misschien wel luiden om uit te schakelen.
Dit ritueel werd enkele malen herhaald. In sommige gevallen lopen de mannen wat ruimer om de Chinook heen, enkel komen ze dan voor de Chinook uit en daar zit geen verdediging. De MAG kan daar niet schieten. De Chinook zet zijn eigen vermogen in door even een meter omhoog te gaan en een berg zand richting de ongenode gast te blazen. Dat werkt, hij loopt weer terug richting de zijkant waar de MAG-schutter hem weer in beeld krijgt. Erg lang hielp het echter ook niet want de opfor loopt snel weer voor de Chinook die dan maar vertrekt en een nieuwe poging gaat wagen. Even later is het einde oefening.
De mannen stappen in de MB en rijden richting de underslung die nog langs de compound ligt waarna de Chinook deze oppikt en retour Gilze-Rijen gaat.
Was weer een enerverend uurtje op de heide.
